Ah, een nieuw jaar. Wat zeg ik? Een nieuw decennium. Na alle opwinding over top 10, 100 en 1000-lijsten, terugblikken, vooruitblikken en tegelijkertijd-blikken is de rust min of meer neergedaald en zijn we en masse weer tot de orde van de dag zijn overgegaan. Nu is het moment van het grote gebaar, van het einde aan slechte gewoontes en om de wereld met een frisse blik tegemoet te treden! Dat wil zeggen, totdat het enthousiasme gedempt wordt door het onvermijdelijke gevoel van lichte teleurstelling dat ons elke januari toch weer overvalt, als opnieuw blijkt dat er geen tastbaar verschil bestaat tussen 31 december en 1 januari.
Voor het echter zover is (om precies te zijn: komende maandag) mogen we ons nog verliezen in deze prettige delusie. En wat past er beter bij de fris geschrobde lei van het nieuwe jaar dan de beige trenchcoat van de parfumerie: witte muskus?
Over de ironie dat muskus (een geurolie van oorsprong gedestilleerd uit de anale klieren van het Siberisch muskushert) tegenwoordig synoniem is geworden met neutrale, zepige aroma’s, is al veel en grondig geschreven. Nu heeft de geur die wij 21e-eeuwers kennen als muskus ook bar weinig te maken met de rauwe, dierlijke geur van verwaarloosde apenkooi die het natuurlijke muskusdestillaat afgeeft, aangezien er al sinds jaar en dag met synthetische muskus-imitators gewerkt wordt, met poëtische (en gepatenteerde) namen als Galaxolide, Habanolide en Velvione. Desondanks bestáán ze nog wel, van die geuren die zich er niet voor schamen om hun spreekwoordelijke vuile was buiten te hangen – maar die bewaren we voor later. Een vers jaar, zo nieuw dat het cellofaantje er nog omheen zit, kan daar nog even niet aan beginnen.
The Body Shop White Musk
Als één van de eerste geuren die rondom opgeschoonde, synthetische muskus is geconstrueerd, kan ik White Musk niet overslaan. De huidige versie is licht poederig, diffuus, iets aan de zoete kant en bovenal bescheiden. Ik heb van horen zeggen dat White Musk vroegah (toen alles anders en beter was) spectaculairder was. Misschien is dat inderdaad zo - de huidige versie laat me koud.
Noten: musk, jasmijn, lelie, iris, roos, vanille, amber, patchouli, eikenmos, vetiver, perzik
Verkrijgbaar in EdT, EdP en olie.
Estée Lauder White Linen
Revolutionair ten tijde van zijn introductie vanwege het hoge percentage aan synthetische muskus (20% van de formule bestaat uit Galaxolide, de muskus die ook gebruikt werd om wasmiddel zijn typische geur te geven) in combinatie met aldehydes. Het resultaat is inderdaad overweldigend wasmiddelachtig, met het typische en overheersende synthetische waas van aldehydes eroverheen. Wat mij betreft licht gedateerd, maar liefhebbers van geuren als Chanel no. 5 zouden ook zeker White Linen een kans moeten geven.
Noten: aldehydes, citrus, perzik, jasmijn, roos, anjer, sering, cederhout, sandelhout, honing, benzoïne
Verkrijgbaar in EdT en EdP bij elke parfumerie en veel online discounters.
Serge Lutens Clair de Musc 
Oom Serge heeft één of twee atypische geuren in zijn line-up (dat wil zeggen: die niet de curry-en-honing-behandeling hebben ondergaan), waarvan Clair de Musc er één is. Naar Lutense maatstaven is dit een muurbloempje: licht zepige opening (denk Dove) die langzaamaan vergezeld wordt van een neutrale witte muskus met een hint van poederige iris. Alleen degene die er écht met zijn aandacht bij is zal de subtiele hint van dierlijke nestgeur opvallen, die het geheel net iets interessanter maakt. In één woord samengevat is Clair de Musc chic. Maar vergis je niet: ook deze bescheiden Lutens vergezelt je zonder problemen een hele dag, en blijft dagenlang op kleding te ruiken.
Noten: bergamot, neroli, plantaardige muskus, jasmijn, roos, poederige muskus, iris, sandelhout, ambrette
50ml/€79, verkrijgbaar bij Skins Cosmetics en bij een enkele Douglas.
Alyssa Ashley Musk
Gecamoufleerd door een intens saai flesje en veelal achter slot en grendel gehouden vind je bij je lokale Kruidvat met een beetje geluk Alyssa Ashley Musk. Als je de kauwgom kauwende kassadame ertoe kunt bewegen om een tester tevoorschijn te toveren, blijkt dat AA Musk eigenlijk zo verkeerd nog niet is. Sterker nog, ik zie een lichte overeenkomst met de véél duurdere Serge Clair de Musc: ook dit is een bijna wollige witte muskus met licht zepige vibes. Niet gek voor de prijs. Noten: bergamot, oranjebloesem, aldehydes, jasmijn, roos, ylang-ylang, iris, kruidnagel, eikenmos, tonkaboon, amber, muskus.
Verkrijgbaar in EdT en EdP bij de meeste drogisterijen en sommige parfumerieën.
Ah. Dit is wat Narciso Rodriguez had moeten zijn, als ik de heerser van het universum was. De NR wordt in de markt gezet als de ultieme floral-woody-musk*, maar ik heb de aantrekkingskracht er nooit van begrepen. Waar NR me blijft ergeren met zijn dissonante combinatie van muskus, bloemen en houtnoten, is Reminiscence Musc een naadloos geheel, comfortabel als een flanellen pyjama. Opent redelijk zoet en bloemig, maar na zo'n 30 minuten overheerst een poederige, vanille-achtige muskus. Mijn enige klacht: ook met behoorlijk sprayen blijft het een extreem subtiele geur en na drie uur is-ie foetsie. Het zou kunnen dat ik geurblind ben voor één of meerdere bestanddelen, dus vooral zelf proberen. Noten: Ylang-ylang, witte bloemen, amandel, benzoïne, amber, vanille, muskus
50ml/€45, verkrijgbaar bij de betere Douglas.
*De floral-woody-musk is een modern subgenre van de bloemige geurcategorie, met de originele Narciso Rodriguez for her als één van de meest succesvolle voorbeelden ervan. Zie ook Osmoz.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten